ارتباطات دیجیتال می تواند چالش برانگیز باشد، به ویژه در محل کار.
یک انتخاب کلمه نادرست یا یک علامت تعجب نادرست می تواند نحوه دریافت پیام شما را تغییر دهد و حرفه ای بودن شما را تضعیف کند.
براندون اسمیت، درمانگر و مربی شغلی معروف به The Workplace Therapist، میگوید: « بزرگترین اشتباه » در ارتباطات در محل کار – و سختترین اشتباه برای اصلاح – ارسال ایمیلهای احساسی است.
اسمیت میگوید: « تسلط بر این مهارت واقعاً بسیار سخت است – بیشتر مردم تا دهه 30 یا 40 سالگی آن را اصلاح نمیکنند – اما هرگز نباید زمانی که به شدت احساس میکنید باید ایمیلی بفرستید، ایمیلی ارسال کنید. « مردم هنگام ایمیل فرستادن با پوشیدن لباس های راحتی یا در سایر ارتباطات آنلاین مانند یک مکالمه معمولی که در راهرو دارید رفتار میکنند، و اینطور نیست.”
او می افزاید: در عوض، به عنوان یک قاعده کلی، باید « ایمیل هایی را که انگار روزی در دادگاه با صدای بلند خوانده شوند، باید بخوانید”.
دفعه بعد که ایمیل یا پیام آنلاینی دریافت کردید که باعث عصبانیت، اضطراب یا حتی سرخوشی شما می شود، موارد زیر را انجام دهید:
یک پیش نویس بنویسید، سپس 24 ساعت صبر کنید
این رویکرد از نیاز فوری به خالی کردن انفجار عاطفی و ابراز احساسات خودتان بدون آسیب رساندن به شهرت شما در محل کار برگرفته شده است.
اسمیت میگوید: « وقتی نسبت به چیزی واکنش عاطفی شدیدی دارید، آن احساسات به ناچار در هر پیامی که تایپ میکنید، ظاهر میشوند. ” آشکار کردن یک مشکل بسیار آسان تر از حل آن از طریق ایمیل است.”
هنگامی که پاسخ می دهید، پیش نویس خود را دوباره بخوانید انگار که گیرنده آن هستید: آیا پیام گیج کننده است؟ آیا جزئیاتی وجود دارد که بتوان آن را به اشتباه تفسیر کرد یا احساسی به نظر می رسد؟
اگر هنوز به پاسخ خود مطمئن نیستید، اسمیت توصیه می کند که از یک همکار بخواهید آن را بخواند، زیرا نظر دوم می تواند به شما در شناسایی زمینه های بهبود کمک کند.
شکل متفاوتی از ارتباط را در نظر بگیرید
اگر چیزی است که نیاز به پاسخ فوری دارد، از طرف مقابل بپرسید که آیا می توانید مکالمه را به صورت آفلاین ادامه دهید. اسمیت می گوید، گاهی اوقات، گفتگوهای ناراحت کننده بهتر است به صورت حضوری یا تلفنی انجام شود.
تحقیقات نشان میدهد که تماسهای تلفنی در ایجاد ارتباط عاطفی مؤثرتر هستند: یک مطالعه در سال ۲۰۲۱ توسط محققان دانشگاه تگزاس در آستین و دانشگاه شیکاگو نشان داد که ارتباطات مبتنی بر صدا (مانند تماسهای تلفنی) پیوندهای قویتری نسبت به ارتباطات متنی ایجاد میکند. (مانند ایمیل).
یا همانطور که اسمیت توضیح میدهد: « مکالمه بسیار سازندهتر خواهد بود، زیرا وقتی با طرف مقابل رو در رو میشوید یا به صدای او از پشت خط تلفن گوش میدهید، نسبت به زمانی که به آن شخص پیام میفرستید، تمایل کمتری به رفتار بد یا بیرحمانه نسبت به او خواهید داشت”.
منبع:
https://www.cnbc.com