اگرچه چند وظیفهگی بهعنوان یک «ابزار معجزهآمیز» بالقوه برای کارآمدی وارد آگاهی عمومی شده است، ممکن است ارزش آن را داشته باشد که علاوه بر مزایای آن، به معایب آن نیز نگاهی عینی داشته باشیم.
همه ما با این اصطلاح برخورد کردهایم، در واقع، بسیاری از ما با افتخار ادعا میکنیم که استاد چند وظیفه هستیم. مفهوم اصلی فنی که ریشه در دهه 1950 دارد، از کلمات “چند” و “وظیفه” تشکیل شده است و عملاً به این معنی است که شخصی چندین کار را همزمان انجام می دهد و می تواند توجه و انرژی خود را بین آنها تقسیم کند. اما آیا ما واقعاً قادر به این کار هستیم؟ مزایا و معایب چند وظیفگی چیست و این موضوع چگونه با کارایی ارتباط دارد؟ این چیزی است که ما دنبال آن بودیم.
مزایای چند وظیفه ای
یکی از بزرگترین مزیت های آن انجام کارهای روتین ساده است: حتی می توان آنها را به طور همزمان انجام داد. به عنوان مثال، اگر ایمیلی را برای رئیس خود فوروارد می کنیم، در حالی که اعلانی که روی گوشی ما چشمک می زند نشان می دهد که به زودی مشغول پروژه دیگری خواهیم بود.
علاوه بر این، نزدیک شدن به ضربالاجلهای زمانی میتواند کار را تسریع کند، آن را انعطافپذیرتر کند و سازگاری ما را افزایش دهد، که امروز بیش از هر زمان دیگری اهمیت دارد. چندوظیفه ای همچنین می تواند شما را خلاق تر کند، زیرا ما توجه خود را بین چندین کار تقسیم می کنیم و به لطف تنوع، می توانیم ایده های جدیدی نیز ارائه دهیم. و در پایان روز، از میزان کارآمدی خود نیز احساس رضایت می کنیم، زیرا می توانیم بسیاری از کارها را در مدت زمان کوتاهی انجام دهیم.
معایب و کارایی
با این حال، مشخص نیست که آیا ما واقعاً با چند وظیفگی زمان به دست آورده ایم. به هر حال، این امکان وجود دارد که اگر چند کار را یکی پس از دیگری انجام میدادیم که سعی میکردیم همزمان با آنها مدیریت کنیم، در واقع در یک مکان زمانی قرار میگرفتیم. علاوه بر این، جابجایی بین کارها می تواند ما را پرتنش و استرس زا کند و توجه ما نیز پراکنده شود. این می تواند بر عملکرد ما تأثیر بگذارد و حتی منجر به خطا شود، یعنی کمیت می تواند به قیمت کیفیت تمام شود. کارایی ما نیز می تواند کاهش یابد، که این نیز به استرس و تنش ایجاد شده در اثر جابجایی بین کارها و عجله احتمالی مربوط می شود.
بنابراین، به خاطر کارایی ما، آیا واقعاً ارزش استفاده از چند کار را دارد یا باید از آن خودداری کنیم؟ واقعیت این است که برای همه نیست و مهم نیست که چه وظایفی را می خواهیم انجام دهیم. اما اگر آنقدر خودمان و کارمان را بشناسیم که بتوانیم تصمیم بگیریم چه زمانی و برای چه کارهایی می توانیم از آن استفاده کنیم، می توانیم بر آن پیروز شویم. از طرف دیگر، اگر احساس می کنیم که برای ما مناسب نیست، حداقل نه در شرایط، به جای نوبت دادن، باید تجدید نظر کنیم و وظایف خود را ترتیب دهیم تا به کارایی بیشتر برسیم.
منبع:
